- podrywać
- podrywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, podrywaćam, podrywaća, podrywaćają, podrywaćany {{/stl_8}}– poderwać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, podrywaćrwę, podrywaćrwie, podrywaćrwij, podrywaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować gwałtowny ruch czegoś w górę; szybko, gwałtownie podnosić coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiatr podrywał tumany kurzu. Pilot poderwał maszynę w górę. Bez wysiłku poderwał ciężar. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skłaniać człowieka lub zwierzę do gwałtownego ruchu, powstania, ruszenia z miejsca, do przyspieszenia kroku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podrywać żołnierzy do ataku. Uderzeniem bata poderwał konia. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rwąc, ciągnąc silnie od spodu, usuwać to, na czym coś lub ktoś się opiera; także uszkadzać coś od dołu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poderwać krzesło spod siedzącego. Powódź poderwała fundamenty domu. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nadszarpywać, osłabiać, przynosić ujmę, zadawać szwank czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Coś podrywa czyjś autorytet. Poderwać zaufanie do kogoś. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'okazując osobie płci przeciwnej swoje zainteresowanie, zalecając się do niej, starać się zawrzeć z nią bliższą znajomość, zdobywać jej względy; także: odbijać w ten sposób komuś kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poderwać komuś dziewczynę. Podrywała go przez cały wieczór. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.